Zijn onze kinderen praatpalen?
De ANWB praatpalen (model konijn genoemd) gaan verdwijnen en zijn per 1 juli 2017 buiten werking gesteld.
Ze waren jarenlang het vertrouwde beeld langs de snelwegen. Onze steun en toeverlaat bij pech onderweg. Door de mobiele telefoons zijn de palen overbodig geworden. Als ik hulp nodig had weet ik nog dat ik mijn hoofd er goed in moest steken, tussen de konijnenoren, om goed te kunnen horen wat er gezegd werd. Zo zie ik dat ook bij onze kinderen, zij zijn onze praatpalen en als we goed luisteren naar hun gedrag en taal, komen we veel te weten over ons onbewuste. Ik zie het als een auto waar aan de buitenkant iets anders te zien is als in de binnenkant.
De buitenkant kunnen we oppoetsen wat we willen maar als we aan de binnenkant geen onderhoud plegen tja, dan heeft het voertuig het op den duur zwaar en valt stil, loopt stroef, puft, stoomt, ploft of rijdt het langzamer. Als we weer op weg willen gaan met ons voertuig bellen we via de praatpaal (tegenwoordig mobiel) hulptroepen in. Deze hulptroepen zorgen ervoor dat het hoognodige gerepareerd of gesmeerd wordt zodat we weer soepel onze weg kunnen vervolgen. Bij groot achterstallig onderhoud worden we in het ergste geval weggesleept. Voor mij een mooie metafoor voor ons eigen leven. Wij zijn het voertuig of beter gezegd het lichaam is ons voertuig, daar hebben we goed voor te zorgen.
Onze kinderen spelen daar een belangrijke rol in. Zij zijn onze spiegels die vaak ons achterstallig onderhoud laten zien. Ze laten ons eigenlijk een stuk van onze innerlijke wereld zien. Een wereld die we door pijnlijke ervaringen bedekt hebben. Zo kijken kinderen dwars door ons heen ook al denken wij dat we veel verborgen kunnen houden en spiegelen dit terug aan ons oa hun gedrag. Grappig zo ervoer ik dat ook, als autoanalfabeet, als de ANWB langs kwam. De monteur wist precies waar hij naar moest kijken.
Zijn kinderen dan onze praatpalen? Ja, ik leg het even uit; Denk eens aan een dag dat je het zelf heel druk hebt gehad. Je gaat naar huis en hoopt dat alles rustig verloopt. Eenmaal thuis gekomen zijn de kinderen ook heel druk. Net nu jij je rust dacht te vinden thuis. Kan je zien en voelen dat thuis ook jouw eigen lichaam is? Kan je voelen en zien dat jij dat ‘thuis’ even de rust en ruimte mag geven om de rust weer te kunnen voelen? Zodra jij kan zien dat de kinderen je juist aan geven dat jij onrustig bent en je best even rust kan nemen zal de rust bij beide wederkeren. Mooi he.
Gelukkig zijn onze kinderen dicht bij de hand en bereikbaar mits wij onze oren werkelijk te luisteren leggen.
Onze kinderen zijn onze steun en toeverlaat net zoals wij dat voor hun zijn, het is een win-win situatie.
Hoe heerlijk is dat om je voertuig weer gesmeerd te laten lopen en samen op weg te gaan. Laten we onze kinderpraatpalen in werking laten en onze konijnen oren goed spitsen. De mobiele telefoon.. die kan hier wel even wachten.
PAULA GOD
Kindertolk en ouder kind coach
Specialisatie ieder zijn eigen plek in het gezin met uitdagingen.