Lente schoonmaak
Tijdens de lente schoonmaak heeft mijn dochter me onbewust de spiegel voorgehouden en mij een levensles gegeven. Ben je benieuwd naar wat mijn dochter mij geleerd heeft? Lees dan verder, misschien kom je nog wel iets herkenbaars tegen.
In de lente begint het bij mij altijd te kriebelen, opruimen, dan is er de plaatselijke Rommel markt en daar wil ik graag aan bij dragen. Zij organiseren hier voor de kinderen de vakantieweek en andere leuke dagen voor de kinderen uit het dorp. Onze kinderen hebben er van genoten toen ze jonger waren. Daarnaast komt Koningsdag eraan en misschien ga ik dit jaar wel op een kleedje zitten. Vandaag realiseer ik me dat ik een stukje afscheid neem van een stukje kindertijd van hen of eigenlijk van onze oudste dochter. Van onze oudste met name omdat zij inmiddels wel een dame is geworden in kalender leeftijd (27) en in mentale leeftijd zit zij tussen de 4 en 6 jaar. Door haar verstandelijk beperking speelt zij nog met spelletjes die de andere 2 al een hele tijd zijn ontgroeit. Zij is een van de drie prachtige dochters waar we dankbaar voor en rijk mee zijn. De kast van haar speelgoed gaat daarom vandaag open en ik zoek zorgvuldig uit wat er weg kan en wat zij nog kan gebruiken. Er ontstaan stapels van weg, weet ik nog niet en terug in de kast. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat het best een gemakkelijk klusje zou worden werd het toch steeds weer meer afscheid nemen van. Welke puzzels behouden we die van 50 stukjes of van 150 stukjes of laten we het tot 30 stukjes in de kast staan. Tja en dan de houten inlegpuzzels daar heeft ze nog wel eens plezier van lekker eenvoudig. 15 memory spelletjes, ze speelt niet met alle tien. Welke zal ik dan weg doen. Langzaam maar zeker dringt het tot me door dat ik het lastig vind van dit stukje kindertijd van haar afscheid te nemen. Ik realiseer me ook dat het niet alleen de kindertijd van toen is maar ook van nu. Van nu omdat ik me bewust wordt dat zij nog steeds dat pure kind in zichzelf laat zien. Het is ook een stukje hoop wat verloren lijkt te gaan. Hoop dat ze de spellen misschien toch nog een keer zal gaan gebruiken. Met name de wat moeilijkere spelletjes. Misschien gaat het straks toch beter met haar als de medicatie is aangepast. Dan kan ze haar eigen spel er mee spelen. Haar eigen spel ermee spelen zoals ze altijd doet met welk spel we haar ook geven. Zo mooi. En met zoveel plezier. Ik bedenk dat ik toch ook gewoon een nieuw spel kan kopen tegen die tijd. Een spel wat dan bij haar past. Een nieuwe uitdaging wellicht. Als dit een spiegel voor mij is wat zou mij dat dan zeggen? Ik uit mijn hersenspinsels naar mijn man en voel mijn emoties omhoog komen. Ik besluit een eindje te gaan wandelen met de hond en vertaal het als Kindertolk. Woorden buitelen door me heen als ik onderweg de lammetjes in de wei zie dartelen. Grappig denk ik, en ik loop verder met en in mijn gedachten. Ik ben begonnen aan een nieuwe periode in mijn leven mijn vaste baan opgezegd en ga nu voor mijn eigen praktijk. Net als in de lente de natuur weer ontluikt mag ik in mezelf iets nieuws laten bloeien. Want ik voel, vertrouw en weet dat het mooi is en dat lukt. De vorm zal zich langzaam aan mij onthullen. De bloesem zal zijn vruchten straks afwerpen. De natuur denkt er niet over na die gaat gewoon zijn gang. Wat laat het opruimen van de spellen mij nog meer zien. Wauw dat geeft ineens een inzicht in mijn leven. “Waar beperk ik mezelf dan in? Ik mag het oude spel (werkzaamheden) los laten en er mag (of is eigenlijk al) een nieuw spel voor mezelf begonnen, een spel wat mij nieuwe uitdagingen geeft” gaat er door me heen. Ik word blij en kijk om me heen de zon schijnt de mensen lachen. Mijn gedachten gaan verder "Ik mag mijn eigen spel spelen ook al weet ik nog niet wat ik in de toekomst ga vinden. ik mag vertrouwen hebben dat er plaats gemaakt wordt voor een nieuwe weg die ik met speelsheid mag gaan bewandelen vol vertrouwen de toekomst in met nieuwe speelse uitdagingen. En de hoop die mag er zijn en blijven want dat geeft stuwkracht vooruit. Het klopt voor mij. Terug thuis aangekomen gaat het opruimen een stuk gemakkelijker het is goed om een nieuw spel te spelen (stap te maken) net zoals onze dochter steeds in haar leven laat zien, als ze zich weer herstelt van een ander medicatie schema voor haar epilepsie. Onze dochter is een mooi mens met een verstandelijke en lichamelijke beperking. Van het pure kind in haar heb ik vandaag iets geleerd. Speel je nieuwe spel al weet je nog niet wat het is. Dans in de lente geniet van het leven en de zon. De stapel speelgoed is vorige week mee naar de rommelmarkt gegaan en ik wens dat een ander met haar spellen net zoals ik zijn eigen spel gaat spelen. Dat wens ik ieder (innerlijk)kind toe. Wat is de lente schoonmaak toch heerlijk.
